بر اساس تحقیقاتی از World Economic Forum، مکالمات عمیق‌تر نسبت به گفت‌وگوهای سطحی، ارتباطات مؤثرتری ایجاد می‌کنند و حس همدلی و صمیمیت بیشتری را بین افراد ایجاد می‌کنند​. با این حال، بسیاری از ما به دلیل پرحرفی یا پرداختن به جزئیات غیرضروری، مانع ایجاد ارتباط واقعی می‌شویم. در این مقاله، با استفاده از تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی می‌آموزیم که چگونه با مکالمات مختصر و جذاب، روابط بهتری برقرار کنیم و تأثیر بیشتری در ارتباطات خود داشته باشیم.

چگونه صحبت می‌کنید؟ آیا شخص پرحرفی هستید؟

اگر دوست دارید روابط اجتماعی خوبی داشته باشید، منظور خود را به‌خوبی منتقل کنید و دیگران از هم‌صحبتی با شما لذت ببرند، باید مهارت‌های «فن بیان» خود را تقویت کنید. اما به این نکته توجه داشته باشید که:

فن بیان به معنی پرحرفی نیست…

اگر احساس می‌کنید بیشتر از حد لازم صحبت می‌کنید یا اطرافیانتان شما را پرحرف می‌دانند، این مقاله می‌تواند به شما کمک کند تا با تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی و هنر متعادل صحبت‌کردن آشنا شوید.

۱) تشخیص دهید که چقدر پرحرف هستید

۲) کمتر حرف بزنید و بیشتر گوش دهید

بیشتر افراد دوست دارند که صحبت‌هایشان شنیده شود. بیان عقاید شخصی مشکلی ندارد، اما وقتی از حد بگذرد، ممکن است برای دیگران آزاردهنده باشد و خود شما نیز حس بدی پیدا کنید. یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها برای برقراری ارتباط مؤثر، توانایی خوب گوش دادن است. در واقع، برای اینکه بتوانیم هنر گفتگو و شنیدن را همزمان در خود پرورش دهیم، لازم است «چگونه کمتر حرف بزنیم» را تمرین کنیم.

برای کمک به شما، در ادامه چند راهکار ساده برای متعادل کردن میزان صحبت‌هایتان ارائه می‌دهیم:

• آرام صحبت کنید: با کاهش سرعت کلام، به خودتان فرصت فکر کردن و اطرافیان فرصت واکنش می‌دهید.
• مکث کنید: در لحظاتی که هیجان‌زده می‌شوید، چند ثانیه مکث کنید و به اطرافیان فرصت دهید تا واکنش نشان دهند.
• پرسشگری را جایگزین گویندگی کنید: به جای حرف زدن مداوم، سؤالاتی از طرف مقابل بپرسید و نشان دهید که به گفته‌هایشان علاقه دارید.

۱. آیا بیش از اندازه صحبت می‌کنید؟

برای اینکه بدانید آیا بیش از اندازه صحبت می‌کنید، ابتدا باید الگوی گفتار خود را ارزیابی کنید. بررسی کنید که آیا در مکالمات به دیگران فرصت کافی برای صحبت می‌دهید یا معمولاً خودتان بیشتر زمان گفت‌وگو را در دست می‌گیرید. در ادامه، با روش‌هایی آشنا می‌شویم که به شما کمک می‌کنند میزان پرحرفی خود را بهتر بسنجید.

 روش اول: مکالمات روزمره خود را مورد بازبینی و ارزیابی قرار دهید.

برای اینکه بتوانید پرحرفی خود را کنترل کنید، ابتدا لازم است میزان صحبت‌های خود را ارزیابی کنید. یکی از بهترین راه‌ها این است که مکالمات روزمره خود را با دقت بررسی کنید. ممکن است در دیدار با دوستان، نگران باشید که نکند دوباره پرحرفی کرده و فرصت صحبت را از دیگران گرفته باشید. این نگرانی معمولاً باعث می‌شود که به‌طور مداوم با خود فکر کنید که آیا باز هم بیشتر از حد لازم حرف زده‌اید یا نه.

برای رهایی از این نگرانی، پیشنهاد می‌کنیم تمام اتفاقات، رفتارها و صحبت‌هایتان را به‌طور صادقانه در ذهن مرور کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید که چقدر در جمع صحبت کرده‌اید و آیا تعادل را رعایت کرده‌اید. با استفاده از تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی می‌توانید به مرور، مکالمات خود را به‌صورت متعادل‌تر و هدفمندتر مدیریت کنید. با این روش، امکان بازبینی دقیق‌تری خواهید داشت و می‌توانید به چند سؤال کلیدی پاسخ دهید:

• چه کسی بیشتر در جمع صحبت می‌کرد؟ اگر پاسخ شما خودتان هستید، شاید لازم باشد میزان صحبت‌هایتان را کاهش دهید.
• آیا بیشتر مکالمه به من اختصاص داشت یا دوستانم؟ اگر موضوع مکالمه اغلب درباره شما بود، سعی کنید درباره مسائل مورد علاقه دیگران نیز صحبت کنید.
• آیا مکرراً حرف دوستانم را قطع می‌کردم؟ اگر پاسخ مثبت است، سعی کنید در مکالمات بعدی بیشتر به دیگران گوش دهید و صبر کنید تا صحبتشان به پایان برسد.

این سؤالات کمک می‌کنند تا از میزان پرحرفی خود آگاه شوید و به‌مرور زمان، توانایی کنترل آن را به دست آورید.

---

در دوره رایگان و جدید «فن بیان و سخنرانی» شرکت کنید:

---

روش دوم: ارزیابی مکالمات خود را محدود به دایره اجتماعی نزدیک نکنید

برای اینکه بتوانید پرحرفی خود را بهتر کنترل کنید، مکالماتتان را تنها در ارتباط با دوستان یا خانواده ارزیابی نکنید. به این فکر کنید که چگونه با افراد مختلف در موقعیت‌های متفاوت ارتباط برقرار می‌کنید. مثلاً رفتار شما هنگام صحبت با رئیس، مادر، همکار، یا حتی کارکنان رستوران ممکن است متفاوت باشد. این ارزیابی گسترده‌تر کمک می‌کند تا نقاط ضعف و قوت خود را در انواع مکالمات شناسایی کنید و روش ارتباطی‌تان را بهبود ببخشید.

روش سوم: پیدا کنید که بیشتر به چه روشی بحث را آغاز می‌کنید

نحوه شروع مکالمه نقش مهمی در تعیین جریان گفتگو دارد. آیا شما بیشتر تمایل دارید که بدون مقدمه و با یک داستان شخصی شروع کنید؟ یا شاید ترجیح می‌دهید ابتدا سؤالی بپرسید و اجازه دهید دیگران نظر خود را بیان کنند؟ هر روشی که بیشتر استفاده می‌کنید، نشان‌دهنده الگوی رفتاری شما در مکالمات است.

یک گفت‌وگوی سالم و تعاملی باید به همه طرف‌ها فرصت دهد تا نظر و داستان خود را به اشتراک بگذارند. اگر همیشه مکالمه را به سمت خود و داستان‌های شخصی‌تان می‌کشانید، احتمالاً دیگران شما را فردی پرحرف می‌دانند. تلاش کنید به دیگران نیز فضا دهید تا در گفت‌وگو مشارکت کنند و از مرکز توجه بودن دوری کنید.

روش چهارم: به زبان بدن دیگران توجه کنید

زبان بدن دیگران می‌تواند به شما سرنخ‌های مهمی درباره میزان جذابیت یا خستگی آن‌ها از صحبت‌هایتان بدهد. اگر بتوانید به دقت علائم غیرکلامی اطرافیان را در طول گفت‌وگوها تشخیص دهید، به‌راحتی متوجه می‌شوید که آیا پرحرفی کرده‌اید یا نه.

به این نشانه‌ها توجه کنید:

• برگرداندن چشم‌ها یا تکان دادن پاها با بی‌قراری: این نشانه‌ها اغلب حاکی از خستگی و بی‌حوصلگی است. اگر در حین صحبت شما، افراد چنین رفتاری نشان می‌دهند، شاید بهتر باشد مکالمه را کوتاه‌تر کنید.
• پریشانی و عدم تمرکز: اگر با دقت و جزئیات درباره موضوعی حرف می‌زنید و افراد بی‌علاقه یا پریشان به نظر می‌رسند، ممکن است نشان‌دهنده این باشد که به موضوع علاقه‌ ندارند یا حجم اطلاعات برایشان زیاد است.
• پاسخ‌های کوتاه مانند “بله” و “خب“: اگر دیگران تنها با پاسخ‌های کوتاه و تکان دادن سر به معنای عدم تمایل به توضیحات بیشتر واکنش نشان می‌دهند، این هم نشانه‌ای از خستگی آن‌هاست و نشان می‌دهد که زمان توقف صحبت شما فرارسیده است.
• بی‌توجهی آشکار: اگر فرد مقابل حتی به حدی از گفت‌وگوی شما خسته شود که سرش را برگردانده و با فرد دیگری شروع به صحبت کند، این نشانه کاملاً واضحی از پرحرفی شماست!

توجه به زبان بدن اطرافیان به شما کمک می‌کند که در همان لحظه تشخیص دهید آیا لازم است صحبتتان را خلاصه کنید یا موضوع دیگری را مطرح کنید. این علائم به‌خوبی نشان می‌دهند که پرحرفی می‌تواند باعث خستگی و دوری اطرافیان شود. اگر این نشانه‌ها را در گفت‌وگوهای خود مشاهده کردید، بهتر است بپذیرید که لازم است از میزان صحبت‌هایتان بکاهید و به تعادل در گفتگوها برسید.

روش پنجم: توجه به دفعاتی که بیشتر از حد لازم صحبت کرده‌اید

یکی از عوامل پرحرفی، این است که گاهی بدون اینکه متوجه باشیم، به‌جای اینکه مستقیم و مختصر منظورمان را بیان کنیم، بی‌دلیل به جزئیات غیرضروری یا اطلاعات اضافی می‌پردازیم. شاید متوجه شده باشید که گاهی به‌طور تصادفی اطلاعاتی را با دیگران به اشتراک می‌گذارید که نه‌تنها منظور اصلی شما را نمی‌رساند، بلکه ممکن است برداشت‌های نادرستی از گفتار شما ایجاد کند.

برای کمک به درمان پرحرفی، یک پیشنهاد ساده و عملی داریم: یک دفترچه کوچک همراه داشته باشید. هر بار که احساس کردید در مکالمه بی‌هدف به جزئیات غیرضروری پرداخته‌اید یا اطلاعاتی خارج از موضوع را مطرح کرده‌اید، یک علامت در دفترچه بزنید. در پایان روز، به تعداد این علامت‌ها نگاهی بیندازید تا ببینید چند بار این اتفاق رخ داده است.

این تمرین به شما کمک می‌کند تا بیشتر به الگوی گفتار خود توجه کنید و به‌مرور عادت پرحرفی را کاهش دهید. با تکرار این روش، کم‌کم یاد می‌گیرید که مکالماتتان را مستقیم، هدفمند و با حداقل حاشیه‌پردازی انجام دهید و به این ترتیب، قدم مؤثری در مسیر درمان پرحرفی بردارید.

---

در نقطه مقابل پرحرفی، کم حرفی وجود دارد! برای همین منظور، ما تستی طراحی کرده‌ایم که میزان کم حرفی یا پرحرفی شما را نشان داده و دلایل آن را هم موشکافی کرده‌ایم. روی لینک زیر کلیک کنید:

---

۲. کمتر صحبت کنید، با پرحرفی مقابله کنید و بیشتر گوش دهید

اگر می‌خواهید پرحرفی را کاهش دهید و گفت‌وگوهای مؤثرتری داشته باشید، بهتر است تمرکز خود را از صحبت کردن به گوش دادن منتقل کنید. در ادامه، با راهکارهایی آشنا می‌شویم که به شما کمک می‌کنند کمتر صحبت کنید و شنونده بهتری باشید.

1) راه حلی برای مشکل تان پیدا کنید:

اگر متوجه شده‌اید که بیش از حد صحبت می‌کنید و پرحرفی به عادت شما تبدیل شده، نگران نباشید؛ می‌توانید راه‌حلی برای این مشکل پیدا کنید. برای شروع، به جای اینکه بگویید “می‌دانم که مشکل دارم، اما نمی‌توانم کاری کنم”، باور داشته باشید که می‌توانید تغییر کنید.

همان‌طور که توانسته‌اید مهارت‌های مختلفی مانند نواختن موسیقی، کار با رایانه، آشپزی، یا باغبانی را یاد بگیرید، مطمئن باشید که مهارت “چگونه کمتر حرف بزنیم” هم قابل یادگیری است. این فرآیند به تمرین و انگیزه نیاز دارد، اما با تلاش، قطعاً می‌توانید گفتار خود را به تعادل برسانید و به دیگران نیز فرصت بیشتری برای صحبت و مشارکت بدهید.

گوش دادن فعال و تمرین مهارت‌های گوش دادن می‌تواند گامی مهم در کاهش پرحرفی باشد. در این مسیر، کم‌کم یاد می‌گیرید که زمانی که به گفت‌وگو اضافه‌ای نیاز نیست، چگونه مکالمه را خلاصه کنید و از پرحرفی خودداری کنید.

۲)  به‌طور آگاهانه تلاش کنید که بیشتر گوش دهید و کمتر پرحرفی کنید:

گوش دادن، به معنای احترام گذاشتن به دیگران و حرف‌های آن‌هاست. همه ما دوست داریم وقتی صحبت می‌کنیم، دیگران به ما توجه کنند و با دقت گوش دهند. همین حس را دیگران هم نسبت به گفت‌وگوهایشان دارند. اغلب مردم شنوندگان خوب را بیشتر دوست دارند، چرا که در عمق وجودشان تمایل دارند درباره خودشان صحبت کنند.

اگر می‌خواهید با تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی آشنا شوید و به شنونده‌ای بهتر تبدیل شوید، به اصولی که در ادامه آورده شده توجه کنید:

• پرسیدن سوال: سوال پرسیدن، فضای بیشتری به دیگران برای صحبت کردن می‌دهد.
• قطع نکردن صحبت: وقتی در میان حرف کسی می‌پرید، احساس نادیده گرفته شدن به او منتقل می‌شود.
• همراهی با زبان بدن: با حرکات سر، لبخند یا ارتباط چشمی نشان دهید که به گفتارشان علاقه دارید.

با رعایت این نکات، بدون نیاز به پرحرفی، این احساس را به طرف مقابل منتقل می‌کنید که شما یک سخنور عالی هستید. برخلاف تصور عموم، بهترین سخنوران کسانی نیستند که زیاد صحبت می‌کنند، بلکه کسانی هستند که تعادل گفت‌وگو را رعایت می‌کنند. پرحرفی باعث می‌شود که ارزش گفته‌ها کاهش یابد و تأثیرگذاری صحبت‌ها از بین برود.

برای درک بهتر، این مثال را در نظر بگیرید: تصور کنید مهمانی که برای ناهار دعوت کرده‌اید، بیش از نیمی از غذایی که برای سایر مهمانان است را بدون توجه به دیگران می‌خورد. برداشت شما از او چیست؟ به احتمال زیاد، او را مهمان خوبی نمی‌دانید و شاید او را خودخواه و ناآشنا به آداب جمع بدانید.

این مثال به‌خوبی نشان می‌دهد که زیاده‌روی در هر کاری نتیجه معکوس دارد. در گفت‌وگو هم، پرحرفی تأثیر منفی به همراه دارد و ممکن است شما را به عنوان فردی خودمحور یا بی‌توجه به دیگران معرفی کند.

۳. بیش از حد اجازه ندهید سکوت حکمفرما شود

در نشست‌های گروهی، سکوت‌های طولانی می‌تواند فضا را غیرصمیمانه کند یا حتی باعث سردرگمی شود. از طرفی، گاهی مکث کردن فرصتی به دیگران می‌دهد تا درباره آنچه گفته شده فکر کنند و اگر نظری دارند، آن را مطرح کنند. در این مواقع، بهتر است بدانیم چگونه کم حرف باشیم و اجازه دهیم دیگران هم مشارکت کنند.

برخی افراد ترجیح می‌دهند ابتدا درباره سؤالات خوب فکر کنند و سپس پاسخ دقیقی بدهند. بنابراین، خودتان را ملزم نکنید که حتماً هر سکوتی را با حرف پر کنید. اگر با عجله در شکاف‌های زمانی صحبت کنید، فرصت بیشتری برای پرحرفی پیدا می‌کنید، اما دیگران ممکن است حس کنند که مجال صحبت به آن‌ها داده نشده است.

برای رعایت این تعادل، قبل از صحبت کردن ۵ ثانیه به خودتان فرصت بدهید و به اطراف نگاهی بیندازید. اگر به نظر نمی‌رسد کسی قصد صحبت کردن داشته باشد، با طرح یک پرسش به‌جای ارائه نظر شخصی، دیگران را به صحبت دعوت کنید. این رویکرد نه تنها به ایجاد گفت‌وگوی متعادل کمک می‌کند، بلکه حس مشارکت و احترام را در جمع تقویت می‌کند.

۴. لازم نیست جزئیات بی‌ارزش را در مورد یک موضوع بیان کنید

وقتی درباره موضوعی صحبت می‌کنید، بهتر است مانند یک سخنران حرفه‌ای، ابتدا پاسخی مختصر و مستقیم ارائه دهید. این کار کمک می‌کند که از پرحرفی پرهیز کنید و به دیگران فرصتی بدهید که اگر به اطلاعات بیشتری نیاز داشتند، خودشان سؤال کنند. در واقع، چگونه کم حرف باشیم و اطلاعات را به‌اندازه و مؤثر بیان کنیم، یکی از اصول مهم ارتباطی است.

این روش، تمرکز و توجه مخاطب را بیشتر می‌کند، زیرا با بیان توضیحات مختصر و هدفمند، انگیزه شنوندگان برای دنبال کردن بحث افزایش می‌یابد. اگر نیاز به جزئیات بیشتری داشتند، خودشان پرسش‌هایی را مطرح خواهند کرد.

از طرفی، اگر بدون نیاز به جزئیات اضافی صحبت کنید، دیگران از طریق زبان بدن و نشانه‌های غیرکلامی به شما نشان می‌دهند که اطلاعات فعلی برایشان کافی است. توجه به این نشانه‌ها به شما کمک می‌کند که مکالمه را خلاصه و مؤثر پیش ببرید و از مطرح کردن جزئیات بی‌ارزش که ممکن است علاقه دیگران را کم کند، خودداری کنید.

۵. یک مکالمه خوب مثل یک رالی به جلو و عقب است

برای یادگیری تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی و لذت بردن از مکالمه‌ای پویا و جذاب، به یاد داشته باشید که گفت‌وگو باید به‌طور طبیعی بین دو طرف جریان داشته باشد. اگر کسی از شما سؤالی می‌پرسد، مثلاً “تعطیلات شما چطور بود؟”، ابتدا به‌طور مختصر و مؤثر درباره تجربیات خود توضیح دهید و از طولانی کردن بی‌مورد مکالمه بپرهیزید.

سپس، به‌جای ادامه دادن طولانی، مکالمه را به سمت او برگردانید و از او سوالاتی مشابه بپرسید، مانند:

• “در مورد شما چطور؟ شما قصد سفر ندارید؟”
• “تعطیلات شما چطور بود؟”
• “خانواده‌تان خوب هستند؟”

این شیوه گفت‌وگو به شما کمک می‌کند تا مکالمه را تعاملی‌تر کنید و از پرحرفی جلوگیری شود. وقتی به طرف مقابل هم فرصت پاسخ دادن می‌دهید، نه تنها مکالمه را جذاب‌تر می‌کنید، بلکه نشان می‌دهید که به صحبت‌ها و تجربیات دیگران هم علاقه‌مند هستید. این روش ساده یکی از کلیدهای موفقیت در به‌کارگیری تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی است و باعث می‌شود که دیگران شما را شنونده‌ای محترم و جذاب بدانند.

۶. بی‌دلیل اسامی ناآشنا را در مکالمه نیاورید

یکی از راه‌های مؤثر برای درمان پرحرفی، پرهیز از مطرح کردن جزئیات و اسامی غیرضروری در گفت‌وگو است. اگر می‌خواهید درباره دوستی به نام رضا که همسایه شماست صحبت کنید، اما طرف مقابل او را نمی‌شناسد، حتماً توضیح مختصری درباره او بدهید تا ارتباط موضوعی برای شنونده روشن شود. در غیر این صورت، مخاطب ممکن است گیج شود و علاقه‌اش را نسبت به ادامه مکالمه از دست بدهد.

این نکته به شما کمک می‌کند که گفت‌وگوی خود را هدفمند و جذاب نگه دارید. هرچقدر اسامی و جزئیات ناآشنا و نامرتبط را کمتر وارد مکالمه کنید، تأثیرگذاری صحبت‌هایتان بیشتر می‌شود و از پراکنده‌گویی جلوگیری می‌شود. این رویکرد یکی از اصولی‌ترین راهکارها در مسیر درمان پرحرفی است، زیرا باعث می‌شود که مکالمات شما مفیدتر و متمرکزتر باشد و شنونده با علاقه همراهی کند.

۷. آرام و شمرده صحبت کنید

یکی از اصول مهم درمان پرحرفی و بهبود ارتباطات این است که سرعت گفتار خود را کنترل کنیم. با پیشرفت تکنولوژی و عادت به ارتباطات سریع، بسیاری از ما به تند صحبت کردن عادت کرده‌ایم. اما وقتی سریع و بی‌وقفه حرف می‌زنیم، فراموش می‌کنیم که مکالمه باید دوطرفه باشد، و این نوع گفتار می‌تواند حس خودمحوری را منتقل کند.

برای اینکه آرام و شمرده صحبت کنید، ابتدا آرامش خود را حفظ کنید. نفس عمیقی بکشید و سپس خبر یا اطلاعاتی را که می‌خواهید به اشتراک بگذارید، با تمرکز و تأمل بیان کنید. این روش نه تنها به شما کمک می‌کند که کلمات و جملات را بهتر انتخاب کنید، بلکه به شنونده هم فرصت می‌دهد که به‌خوبی گفتار شما را درک کند.

قبل از شروع صحبت، لحظه‌ای فکر کنید تا موضوع را به‌طور منطقی و متناسب با مخاطب مطرح کنید. سعی کنید سرعت کلام خود را با مخاطب هماهنگ کنید: نه آن‌قدر سریع صحبت کنید که او متوجه نشود و نه به قدری آرام که کسل شود. این تعادل باعث می‌شود مکالمه‌ای همدلانه و مؤثر شکل بگیرد و گفتار شما برای دیگران جذاب‌تر و تأثیرگذارتر شود.

پیشنهاد می‌کنیم این مطلب رابخوانید: چگونه روان و شمرده حرف بزنیم؟ + 14 راه مؤثر و کاربردی

۸. اگر هیچ چیز دیگری یاد نگرفتید، حداقل یاد بگیرید که در میان صحبت دیگران نپرید

یکی از عادات ناپسند که بسیاری از افراد به آن دچار هستند، پریدن در میان صحبت دیگران است. متأسفانه، قطع کردن صحبت دیگران عادتی رایج است که معمولاً نشان‌دهنده تمایل به در دست گرفتن مکالمه و بی‌توجهی به نظرات دیگران است. بسیاری از افراد از این رفتار گلایه دارند، زیرا آن را نوعی خودخواهی و نادیده گرفتن طرف مقابل می‌دانند.

لحظه‌ای به این موضوع فکر کنید: وقتی که حرف کسی را قطع می‌کنید، علاوه بر مدیریت افکار خود، باید افکار آن فرد را هم در نظر بگیرید. در این صورت، نه تنها شنونده خوبی نخواهید بود، بلکه باعث می‌شوید طرف مقابل سرعت صحبتش را بالا ببرد و تلاش کند صحبت خود را زودتر به پایان برساند.

برای اینکه یاد بگیریم چگونه کم حرف باشیم و گفت‌وگوهای بهتری داشته باشیم، باید به نوبت دیگران احترام بگذاریم و در میان صحبت آن‌ها نپریم. ممکن است فکر کنید با این کار نشان می‌دهید که به صحبت‌هایشان توجه دارید و هیجان‌زده هستید، اما در واقع این نوع واکنش باعث می‌شود طرف مقابل احساس بی‌احترامی کند.

در مکالمات بعدی، به جای اینکه فوراً وارد صحبت شوید، احساسات و علاقه خود به موضوع را از طریق توجه و زبان بدن نشان دهید. شنوندگان خوب کسانی هستند که سریع واکنش نشان نمی‌دهند؛ آن‌ها فعالانه گوش می‌دهند و پس از پایان صحبت، سوالات محترمانه‌ای می‌پرسند که باعث می‌شود بحث به سمت راهکارها یا برنامه‌های عملی پیش برود.

شنونده خوب بودن یک مهارت مهم است که با تقویت آن نه‌تنها مهارت‌های ارتباطی و تکلم شما بهبود می‌یابد، بلکه صبر و احترام شما نیز در گفت‌وگوها افزایش پیدا می‌کند.

۹. علت و معلول را در نظر بگیرید

برای مقابله با پرحرفی و یادگیری چگونه کمتر حرف بزنیم، ابتدا باید دلایل اصلی این عادت را شناسایی کنیم. از خودتان بپرسید که چرا بیش از حد صحبت می‌کنید. در بسیاری از موارد، پرحرفی می‌تواند ریشه‌های عمیقی در احساسات و تجربه‌های گذشته داشته باشد:

• کمتر شنیده می‌شوید: شاید به دلیل عدم توجه کافی از سوی دیگران، به پرحرفی روی آورده‌اید تا بیشتر دیده و شنیده شوید.
• توجه ناکافی در کودکی: ممکن است در کودکی کمتر به شما توجه شده و این حس به‌نوعی در بزرگسالی در قالب پرحرفی نمایان شده باشد.
• احساسات منفی نسبت به خود: اگر حس خوبی نسبت به خود ندارید، احتمال دارد که با پرحرفی تلاش کنید این احساس را پنهان کنید.
• تنهایی: گاهی پرحرفی راهی برای پر کردن خلأهای درونی و رفع حس تنهایی است.
• عجله و کمبود زمان: اگر همیشه از نظر زمانی تحت فشار هستید، ممکن است برای بیان کامل افکار و حرف‌هایتان عجله کنید و این منجر به صحبت‌های طولانی‌تر و سریع‌تر شود.

با شناسایی این دلایل، می‌توانید در موقعیت‌های مختلف رفتار خود را ارزیابی کنید. وقتی احساس کردید که مجدداً در حال پرحرفی هستید، لحظه‌ای مکث کنید، نفس عمیق بکشید و سرعت کلام خود را کاهش دهید. به این ترتیب، گفتار شما سنجیده‌تر و جذاب‌تر خواهد بود و به مرور زمان، می‌توانید پرحرفی را کنترل کنید و به تعادل برسید.

۱۰. یاد بگیرید که خود را به شیوه‌ای جذاب و سرگرم‌کننده توصیف کنید

یکی از روش‌های مؤثر برای کنترل پرحرفی این است که مکالمات خود را مختصر و در عین حال جذاب کنید. تلاش کنید موضوع را مانند یک داستان بیان کنید؛ این کار نه تنها شنونده را جذب می‌کند بلکه باعث می‌شود صحبت‌هایتان در ذهن او ماندگارتر باشد. به‌یاد داشته باشید که مختصر و مفید بودن یکی از اصول کلیدی در مکالمه است؛ هرچه کمتر به جزئیات غیرضروری بپردازید، تأثیر صحبت‌های شما بیشتر خواهد بود.

برای ایجاد ارتباطی جذاب و اثرگذار، سعی کنید صحبت‌هایتان را به شکل داستان‌های کوتاه و جالب بیان کنید. این کار باعث می‌شود طرف مقابل با علاقه بیشتری به شما گوش دهد و گفتارتان در ذهن او ماندگار شود. در عین حال، مختصر و مفید بودن را فراموش نکنید؛ از پرداختن به جزئیات غیرضروری بپرهیزید. هر چه مکالمه کوتاه‌تر و متمرکزتر باشد، احتمال بیشتری دارید که شنونده را بخندانید و بر او تأثیر بگذارید.

راهنمایی‌هایی برای مکالمه مؤثر و جذاب

برای داشتن یک مکالمه مؤثر و جذاب، باید مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنید و از تکنیک‌های ساده‌ای برای جلب توجه و علاقه طرف مقابل استفاده کنید. در ادامه، راهنمایی‌هایی ارائه شده که به شما کمک می‌کند گفت‌وگوهایی دلنشین‌تر و تعاملی‌تر داشته باشید.

1. شروع یک گفت‌وگوی دوستانه: وقتی برای اولین بار با کسی ملاقات می‌کنید، به یاد داشته باشید که یک گفت‌وگوی خوب مانند یک رالی به جلو و عقب است. ابتدا با پرسیدن سؤالات ساده‌ای مثل “سلام، حال شما چطور است؟ امروز چطور گذشت؟” مکالمه را شروع کنید و خودتان هم پاسخ کوتاهی بدهید. اما فقط به این پرسش‌ها بسنده نکنید؛ داستانی مرتبط با موقعیت فعلی‌تان بیان کنید تا نشان دهید از هم‌صحبتی با آن فرد لذت می‌برید و ارتباطی مثبت شکل دهید.
2. کنترل پرحرفی با عذرخواهی و بازگشت به موضوع: اگر متوجه شدید که بیش از حد صحبت کرده‌اید، با یک عذرخواهی ساده مانند “اوه، متأسفم، انگار زیادی صحبت کردم. خب، کجا بودیم؟” مکالمه را به مسیر اصلی برگردانید. در این مسیر، سعی کنید عادت‌های گفتاری نادرست را کم‌کم ترک کنید. اگر نیاز به کمک دارید، از دوستان نزدیک خود بخواهید که شما را حمایت کنند و از داشتن یک مشاور هم غافل نشوید؛ این همراهی‌ها به شما کمک خواهند کرد تا بهبود یابید و مکالمه‌های متعادل‌تری داشته باشید.
3. تمرین کمتر حرف زدن هنگام صرف غذا: هنگام غذا خوردن به بشقاب اطرافیان دقت کنید؛ اگر متوجه شدید که غذای فردی بیش از حد معمول باقی مانده، به احتمال زیاد او زمان زیادی را به صحبت کردن اختصاص داده است. این لحظه، فرصتی عالی برای تمرین کمتر صحبت کردن و تمرکز بیشتر بر گوش دادن است.
4. پذیرش انتقاد با عذرخواهی و اصلاح رفتار: اگر کسی به‌طور مستقیم یا با ظرافت به شما تذکر داد که زیاد صحبت می‌کنید، نگران نشوید و با عذرخواهی ساده به او نشان دهید که متوجه اهمیت این موضوع هستید. این یادآوری را به عنوان فرصتی برای ترک عادت پرحرفی ببینید و تمرکز بیشتری بر شنیدن بگذارید.
5. تقویت مهارت گوش دادن با بازخورد و سوال پرسیدن: برای گوش دادن مؤثرتر، می‌توانید با ارائه بازخورد، پرسیدن سؤالات، یا تکرار خلاصه‌وار گفته‌های طرف مقابل، توجه خود را به مکالمه نشان دهید. همچنین، از دوست رازدار و معتمدی بخواهید که هر بار به عادت‌های قدیمی بازگشتید، شما را آگاه کند تا بتوانید مسیر درست را ادامه دهید.
6. توجه به الگوهای شنیداری مردان: اگر شما خانم هستید و به شما گفته می‌شود که بیش از حد صحبت می‌کنید، توجه کنید که این تذکر از سوی چه کسی است. معمولاً دوستان و اعضای خانواده شکایتی در این مورد ندارند، اما برخی از آقایان ممکن است به این موضوع حساس باشند. تحقیقات نشان داده که در جمع‌های مردانه و زنانه، میزان مکالمات تقریباً برابر است، مگر اینکه فردی بسیار خجالتی یا پرحرف باشد. اما مهارت گوش دادن در میان مردان کمی قوی‌تر است؛ شما هم می‌توانید از این الگو بهره بگیرید و رفتار گفتاری خود را متعادل کنید.
7. راحت بودن در سکوت و ارائه بازخوردهای غیرکلامی: همچنین یاد بگیرید که در لحظات سکوت راحت باشید و احساس نکنید که حتماً باید صحبت کنید. در این زمان‌ها، با اشاره سر، گفتن عباراتی مانند “بله، درسته” یا “واقعا؟” به طرف مقابل نشان دهید که با علاقه به حرف‌هایش گوش می‌دهید. این نوع بازخورد نه تنها به قطع شدن مکالمه منجر نمی‌شود، بلکه توجه بیشتری به سخنان او نشان می‌دهد و فضای گفت‌وگو را دلپذیرتر می‌کند.

در نهایت، به یاد داشته باشید که تغییر عادت‌های گفتاری به زمان نیاز دارد، اما با پشتکار و حمایت دوستان و تمرین مهارت‌های جدید، می‌توانید به شنونده‌ای بهتر و گوینده‌ای متعادل‌تر تبدیل شوید.

توصیه پایانی

در نهایت، یادگیری و به‌کارگیری تکنیک‌های درمان و کنترل پرحرفی نه تنها به بهبود روابط ما کمک می‌کند، بلکه کیفیت مکالمات را نیز ارتقا می‌بخشد. با تمرین مهارت‌های شنیدن، پرهیز از جزئیات غیرضروری، و توجه به زبان بدن مخاطبان، می‌توانیم گفت‌وگوهایی مؤثرتر و جذاب‌تر داشته باشیم. هر مکالمه فرصتی است برای برقراری ارتباطی صمیمانه و درک بهتر دیگران. این تغییرات به مرور ما را به شنونده‌ای بهتر و فردی جذاب‌تر در جمع تبدیل خواهد کرد.

این مقاله ترجمه‌ای آزاد از نوشته How to Tell if You Talk Too Much است!

برای تقویت مهارت‌های گفت‌وگو، پیشنهاد می‌کنیم حتماً نگاهی به مقالات زیر بیندازید:

• چطور جذاب صحبت کنیم؟
• فن بیان چیست؟ تکنیک های بهبود فن بیان کدامند؟
• لفظ قلم حرف زدن یعنی چه؟
• طرز صحبت با همسر | مهارت فن بیان با همسر
• چگونه سر صحبت را باز کنیم؟!
• چگونه مودبانه صحبت کنیم؟ اثرگذاری بیشتر کلام
• چگونه صحبت کنیم تا به کار ما رسیدگی کنند؟
• چرا بعضی ها به حرف هایمان گوش نمی دهند؟!
• بیان احساسات | چگونه احساسات خود را بیان کنیم؟

خوشحال می‌شویم نظرها و تجربه‌های شما را هم در این زمینه بخوانیم؛ نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید!