تا به حال شده کتابی دست بگیرید و بخوانید و بعد حس کنید این کتاب، بهترین کتابی بوده که در آن زمان می‌توانستید بخوانید؟ من اخیرا کتابی خواندم که به من یاد داد همه چیز هدف و کمال گرایی نیست بلکه باید خودمان را دوست داشته باشیم تا بتوانیم چیزهای دیگر را دوست داشته باشیم.

وقتی آن کتاب را خواندم کمی غمگین و ناامید شدم که چرا کارها و برنامه‌هایم را زودتر از این شروع نکرده بودم. چرا زودتر نخواستم برای خودم کسی شوم؟ و البته من از خودم خیلی هم انتظار دارم!

کتابی که خواندم به نام «صبح جادویی» بود. چهار ماه بود که آن کتاب را خریده بودم ولی تازه هفته پیش خواندنش را شروع کردم. نمی‌دانم. حس کردم دیگر الان وقتش است که آن را بخوانم.

بعد از آن دیگر به سراغ خواندن کتاب‌های انگیزشی رفتم. انگلیسی و فارسی! برای مثال کتابی خواندم با این اسم:

The Three Questions: How to Discover and Master the Power Within You

که یعنی: چطور نقاط قوت خود را کشف کرده و کنترلش کنیم؟

در حین خواندن این کتاب به این جمله برخوردم:

به ما یاد دادند که عشق، شرطی و محدود است و قوانین خاصی در تعهد دارد!

وقتی این جمله را خواندم به این فکر فرو رفتم که علاقه‌ی من به خودم هم همینطور شرطی و محدود است. یک جورهایی این جمله را به کلمه «ارزش» ربط دادم. دقت کردم که اکثرمان همینطور هستیم و می گوییم:

من خودم را دوست دارم وقتی کار درستی انجام بدهم!

دوست داشتن خودمان براساس کارهایی که می‌کنیم نیست!

خیلی از ما با این تفکر غلط زندگی می‌کنیم و فکر می‌کنیم وقتی باید خودمان را دوست داشته باشیم که کار باارزشی کردیم. نمونه افکار دیگر ما که غلط هستند:

اگر من فلان قدر پول دربیاورم، ارزشمندم، زندگیَم ارزش دارد و می‌توانم کمی لذت ببرم و خودم را دوست داشته باشم.

یا

اگر تا وقتی به سن فلان برسم در این شغل به سِمَت مدیریت برسم (هر هدف دیگری که دوست دارید) پس ارزشش را دارم که کمی هم خودم را دوست داشته باشم.

اگر بخواهم از این مثال‌ها بزنم تا قیامت هم جمله‌ی آماده دارم. افکار ما اکثراً همین است، فقط هرکس به نسبت کار و زندگی خودش جملات و افکار اشتباه متفاوتی می‌سازد. این افکار را از وقتی یاد گرفتیم که کوچک بودیم و داشتیم رشد می‌کردیم، از دوستان یا خانواده شنیدیم. اما وقتش است که در حین رسیدن به هدف کمی هم شادی به زندگی خود بیاوریم.

مارشال گُلداسمیت جمله معروفی دارد که می‌گوید:

آنچه شما را به اینجا رسانده، به هدف نهایی‌تان نمی‌رساند.

من کاملاً با این حرف موافقم. همان چیزهایی که تا حالا باعث رشد ما شدند و کمک کردند به اینجایی که الان هستیم برسیم ممکن است تبدیل به موانع شوند و نگذارند به موفقیت‌های جدیدی در زندگی و شغلمان برسیم.

در کتاب «قله» از اندرس اریکسن و ترجمه «پیام بهرام پور»، از تحقیقات شگفت انگیز پیرامون موفقیت و تخصص در هر کاری، رمزگشایی شده است:

کتاب قله 

5 راهکار مفید برای اینکه خودمان را دوست داشته باشیم

حالا می‌خواهم 5 موردی که باعث می‌شوند بیشتر به خودتان برسید و مراقب خودتان باشید را برایتان توضیح دهم:

1- خودتان را بشناسید

هرچه بیشتر احساسات، افکار، رفتارها، باورها و نقطه ضعف‌های خود را بشناسید، بیشتر می‌توانید الگوهایی که در زندگی دارید را درک کنید. آن موقع است که می‌توانید به راحتی تشخیص دهید چه چیزی به نفع شما و چه چیزی به ضررتان است. کسانی که الگوی ما هستند و به ما انگیزه و انرژی می‌دهند، همان‌هایی هستند که احساسات خود را درک کرده‌اند و رشد فردی خوبی داشتند. پس برای اینکه خودمان را دوست داشته باشیم، باید اول خودمان را بشناسیم.

2- برای استراحتتان وقت بگذارید

وقتی سطح انرژی، پایین می‌آید به سختی می‌توانیم تمرکز کنیم و در شرایطی که هستیم بهترین باشیم (در محل کار یا در یک رابطه). پس بهترین کار به هنگام خستگی این است که کمی هم استراحت کنیم. مثلاً می‌توانیم چُرت کوتاهی بزنید یا حمام کنید. گاهی اوقات فقط می‌توانیم با کمی استراحت خودمان را دوست داشته باشیم.

انسان، خستگی ناپذیر نیست! هر فردی، حد و سطح انرژی خاص خودش را دارد که باید مطابق با آن از خودش کار بکِشَد. شاید بگویید برای رسیدن به هدفم، باید تلاش زیادی کنم. درست است!

حدس می‌زنم هدفتان را خیلی دوست دارید که حاضرید انقدر بخاطرش تلاش کنید اما به این موضوع هم فکر کنید: اگر نتوانید خودتان را دوست داشته باشید و برای شناخت خودتان وقت بگذارید، چطور توقع دارید هدفتان را دوست داشته باشید و برای آن وقت بگذارید؟ اصلاً وقتی هنوز از رفتار، احساسات و شخصیت خودتان آگاهی ندارید، چطور می‌خواهید یک سخنران، معلم، استاد، مذاکره کننده، کارفرما یا مربی باشید؟

شما زمانی می‌توانید به سمت‌های بالا برسید که خودتان، احساسات و رفتارهایتان را شناخته باشید چون در همه‌ی این سمت‌ها در ارتباط با مردم هستید پس باید خودتان را بشناسید تا بتوانید مهارت‌های ارتباطی خوبی را برگزینید!

3- سیستم حمایتی

خیلی مهم است که در زندگی کسی را داشته باشیم تا با او مشورت کنیم، درباره چالش‌ها، دردها، سختی‌ها و مشکلاتمون بگوییم. ایده آلش این است که گروهی پیدا کنید تا بتوانید در کنارشان احساس امنیت کنید و آنچه در ذهنتان می‌گذرد را به راحتی به آنها بگویید. همچنین می‌توانید یک روان پزشک یا مربی داشته باشید. کسی که بدون قضاوت احساسات و حرف‌های شما را بشنود، شما را تشویق کرده و به راه درست هدایت کند.

4- نامه فدایت شوم!

بله! درست خواندید. نامه‌ی فدایت شوم برای خودتان بنویسید. نامه‌ای که به شما احساس خوبی بدهد و شادآور شود که چه تصمیمی گرفته‌اید. می‌توانید نمونه چنین نامه‌ای را در پارگراف بعدی بخوانید. این نمونه به شما کمک می‌کند تا نامه خودتان را بنویسید یا حتی می‌توانید اولش و در جای خالی اسم خودتان را بنویسید و از همین نمونه استفاده کنید.

پی دی اف این نامه را می توانیم از لینک زیر دانلود کنید

5- کمتر فکر کنید و بیشتر بخندید

گاهی اوقات بهترین راه برای سلامتی روح و روان و جسم، خندیدن است. خنده باعث کاهش استرس است و دوای درد غم و اندوه شماست!

یک فیلم کمدی ببینید یا با آن دوستانی بگردید که باعث می‌شوند دل و روده‌تان از خنده بیرون بریزد!

به خودتان اجازه بدهید که یک روز تمام کارهایتان لذت بردن و خندیدن باشد. ما قرار است از حالا به بعد خودمان را دوست داشته باشیم پس باید خودمان را جدی بگیریم: کار به وقت خود، استراحت به وقت خود!

همانطور که گفتم باورهای غلط در زندگی هستند که از بچگی در روح و جسم ما ریشه کردند

پس بهتر است حتی قبل از اینکه شروع کنیم و خودمان را دوست داشته باشیم،

یاد بگیریم چه باورهایی غلط و چه باورهایی درست است

و چطور می توانیم ارزش و عزت نفس خودمان را بالا ببریم.

با خریداری محصول زیر در مدت باقی مانده اش می توانید از تخفیف آن بخوردار شوید: