ما چندین نوع حافظه داریم. حافظه تصویری یکی از پایدارترین انواع حافظه است. حافظه تصویری نقش بسیار مهم و پیچیده‌ای برای فرایند آموزش و یادگیری بر عهده دارد.
برای تقویت حافظه تصویری یا (Visual Memory)، راه‌های مختلفی وجود دارد. به صورت خیلی ساده، حافظه تصویری کارش این است که تمام اطلاعاتی که از جلوی چشممان رد می‌شود را ذخیره و در موقع لزوم از آن استفاده کنیم.
کسانی که حافظه تصویری قوی‌ای دارند، می‌توانند از آن به عنوان برگ برنده در خیلی جاها استفاده کنند. مثلاً در آزمون‌های سرنوشت سازی مثل کنکور و امتحانات مهم دیگر و یا در مسابقاتی که شرکت می‌کنیم.
حافظه ما به این شکل است که به صورت‌های گوناگون می‌تواند موضوعات گذشته را به یاد بیاورد. گاهی با خواندن یک متن، گاهی با شنیدن یک حرف و حتی گاهی با بوییدن یک بو. حافظه تصویری ما هم با دیدن تصاویر و شکل دادن آن در ذهن این کار را انجام می‌دهد.

حافظه تصویری کارش این است که تصاویر را به مفاهیم مختلف تبدیل کند و به این شکل ما «پدیده‌ها» را «به خاطر» می‌آوریم.
مغز ما درست مثل یک اسکنر عمل می‌کند. با دیدن پدیده‌های تصویری، آن را در کسری از ثانیه اسکن می‌کند و در میان میلیون‌ها خاطره و اتفاق به دنبال یافتن مفهومی برای آن می‌گردد.

مغز ما، درست مثل اسکنر، در هنگام نیاز در کسری از ثانیه میلیون ها خاطره و اتفاق را اسکن می کند!

یک دوره رایگان که به تازگی ضبط شده!

با محتوای به روز و کاربردی!!

رایگان کلیک کنید:

​​​​​​​

تقویت حافظه تصویری به چه دردی می‌خورد؟

حافظه تصویری به ما کمک می‌کند تا بتوانیم اطلاعات را به سرعت به ذهن بسپاریم و زمانی که به آن‌ها احتیاج داریم با سرعتی بسیار بالا به خاطر بیاوریم.
در حقیقت حافظه تصویری یا دیداری به معنای دیدن پدیده‌ها، اجسام و مطالب و سپردن آن‌ها به حافظه است. همان‌طور که اشاره کردیم، نقش حافظه تصویری (به همراه حافظه شنیداری) در یادگیری و آموزش بسیار حیاتی است.
تقریباً تمام چیزهایی که ما می‌خواهیم بیاموزیم، حافظه تصویری در آن نقش دارد.
شاید بگویید پس افراد نابینا چه می‌کنند؟
آن‌ها اگرچه توانایی دیدن ندارند، اما همچنان حافظه تصویری‌شان به خوبی کار می‌کند و نقشی (شاید حتی) مهم‌تر از افراد بینا در به یادسپاری اشیا و پدیده‌ها دارد. چون افراد بینا برای به خاطر سپردن چیزهای مختلف، کار آسان‌تری نسبت به نابینایان دارند؛ اما افراد نابینا باید تصویرسازی کنند و تخیل قوی‌ای داشته باشند.
حافظه تصویری همچنین در شناسایی و به خاطر سپاری حروف و سایر نشانه‌ها، هجی کردن کلمات آشنا و ناآشنا، خواندن و یادگیری ریاضیات، به خاطر سپاری شماره تلفن‌ها و میلیون‌ها فعالیت دیگر نقش دارد.

حافظه تصویری چند بخش است؟

حافظه تصویری را به دو بخش بلند مدت و کوتاه مدت تقسیم می‌کنیم. در مراحل اولیه یادگیری یا دیدن یک پدیده، اطلاعات وارد حافظه کوتاه مدت می‌شود. سپس در طول زمان، با تکرار و تمرین، هر آنچه نیاز داریم را وارد حافظه بلندمدت می‌کنیم.
افراد با حافظه‌ تصویری بهتر، اصولاً یادگیری بیشتری دارند و نحوه‌ حل شدن مسائل راحت‌تر در ذهنشان ثبت می‌شود. تصاویر، عکس‌ها و جزوات را دقیقاً به همان شکل در مغزشان ثبت می‌کنند و قادرند آن‌ها را به خوبی در ذهن خود تصور کنند.
به دست آوردن چنین حافظه‌ای البته تا حدودی غریزی است و برخی بهتر می‌توانند تصاویر و عکس‌ها را به یاد بسپارند و یادآوری متن برایشان سخت‌تر است؛ اما می‌توان با استفاده از تمرینات ساده، حافظه‌ تصویری را تقویت کرد.

سه گام برای تقویت حافظه تصویری

حافظه تصویری، اگرچه تا حدودی غریزی است، اما به راحتی می‌توان مثل ورزش کردن، آن را تمرین داد و تقویت کرد.

گام اول: تمرین و آماده سازی برای حافظه‌ تصویری

برای تقویت حافظه تصویری و یادگیری مطلوب‌تر، لازم است روند انجام به خاطر سپردن و ثبت در حافظه، به صورت درست، پایه‌ریزی شود.
پایه‌گذاری صحیح در مرحله اول، باعث می‌شود دو مرحله بعد هم بهتر انجام شده و افراد راحت‌تر بتوانند تمامی موضوعات موردنظرشان را درست به یاد آورند.
تمرین دادن حافظه گام اول و یکی از مهم‌ترین اقدامات برای آماده سازی است. برای این موضوع بهتر است تکنیک‌های جالب و متفاوت حفظ کردن را امتحان کرده و بهترینشان را انتخاب کنید.
پس از آن برای خودتان آزمایش‌هایی طراحی کرده و حافظه‌تان را به چالش بکشید.
برای یادگیری برخی تکنیک‌ها باید زمان بیشتری گذاشت. بر اساس زمان موجود، بهترین گزینه‌ را امتحان کرده و بارها آن را مرور کنید. این مسئله می‌تواند ذهن را تقویت کرده و برداشتن دو قدم بعدی را بسیار آسان‌تر از گذشته کند.

گام دوم: چطور بهتر به خاطر بسپاریم؟

معمولاً وقتی چیزی را آسان فراموش می‌کنیم، به این خاطر است که به درستی آن را به یاد نسپرده‌ایم.
در یادگیری، ابتدا باید «میخ اول را محکم بکوبید». به این معنی که «به خاطر سپردن» خیلی مهم‌تر از «به یادآوردن» است.
اگر درباره هر موضوع، نقاط کلیدی، محکم و قابل اتکا را برای به یاد سپردن انتخاب کنیم، بهترین نتیجه را در به یاد آوردنشان خواهیم داشت. در برخی مواقع حس طنز یا شوخی هم می‌تواند یک مسئله را بهتر در ذهنمان جا بیندازد.
روش دیگر این است که عبارات ساده و کلی را به یاد سپرده و تصویر خیالی از آن را در ذهنمان حک کنیم. کلید گذاری برای فرمول‌ها و موارد مختلف پاسخ یک سؤال، ریتم درآوردن برای لغات کلیدی یک تعریف نیز می‌تواند راهکارهای متفاوتی در زمینه به خاطر سپردن دقیق‌تر موضوعات باشد.

قدم سوم: به خاطر آوردن صحیح‌تر

بعضی وقت‌ها، شما به خوبی توانسته‌اید توانایی‌های ذهنی خود را تقویت کرده و برای به یادسپاری مطالب نیز به مقدار کافی وقت گذاشته‌اید؛ اما هر چه تلاش می‌کنید نمی‌توانید مسائل را خیلی واضح و دقیق به یاد آورید. این اتفاق به این دلیل رخ می‌دهد که مرحله پایانی یعنی به یاد آوردن شما مشکل دارد.
آرام باشید و بهترین استراتژی را برای رسیدن به جواب پیدا کنید. زمانی که آرام می‌شوید، تمام اطلاعات موردنیاز به سرعت سراغ ذهنتان آمده و می‌توانید زمان و مکان حفظ کردنتان را پیدا کرده و تمامی مطالب را به یاد آورید
اگر نتوانستید می‌توانید ذهن خود را متوجه مطلب دیگری کنید و به قسمتی از حافظه‌ خود استراحت دهید تا بتوانید در زمان مناسب آن را درگیر کرده و مطلب فراموش شده را به یاد آورید.

چند بازی جالب برای تقویت حافظه تصویری

بازی‌های مختلفی برای تقویت حافظه تصویری وجود دارد. ما حتی در بچگی و در مهمانی‌های خانوادگی ناخواسته بازی‌هایی برای تقویت حافظه تصویری انجام داده‌ایم.
حتماً یادتان می‌آید یکی از بازی‌ها این بود که شخصی وارد اتاقی می‌شد و نگاهی به وسایل اتاق می‌کرد. سپس خارج می‌شد. سایر افراد جای چند وسیله را تغییر می‌دادند و دوباره از آن شخص می‌خواستند داخل اتاق بیاید و سعی کند بفهمد که جای کدام وسایل تغییر کرده است. این بازی می‌تواند به عنوان یک تمرین خوب، برای تقویت حافظه تصویری انجام شود.

بازی دوم: سینی بازی!

یک سینی بزرگ روی میز یا روی زمین بگذارید. اشیا کوچک مختلفی روی آن بچینید. مثلاً 15 چیز از جمله پاک کن، خودکار، لیوان و غیره.
سپس از دوستتان بخواهید 20 ثانیه جای آن‌ها را به خاطر بسپارد.
از آن یک عکس بگیرید و سپس تمام وسایل روی سینی را خالی کنید.
دوستتان باید تمام این اشیا را در جای خودش جای‌گذاری کند. سپس بعد از اتمام، آن را با عکسی که از حالت اصلی گرفته‌اید، مقایسه کنید و ببینید چقدر شبیه هم هستند.
این هم تمرین خوبی برای تقویت حافظه تصویری است.

بازی سوم:پانتومیم!

پانتومیم! بازی پانتومیم هم که همه ما با آن آشنا هستیم، تمرین خوبی برای تقویت حافظه تصویری است.
شاید بد نباشد چند قسمت از برنامه خندوانه را تماشا کنید تا از انواع و اقسام روش‌های بازی پانتومیم یاد بگیرید. در مهمانی‌ها یا روزی یک بار با اعضای خانواده یا دوستان می‌توانید پانتومیم بازی کنید.

بازی چهارم: حدس زدن اشیا

30 شی مختلف انتخاب کنید و به دوستتان فرصت دهید به مدت تنها 20 ثانیه به آن نگاه کند.
سپس 5 شی را به دور از چشمان او انتخاب کنید و داخل کیسه‌ای بریزید. او بدون نگاه کردن به اشیا داخل کیسه و تنها با لمس آن باید بتواند تشخیص دهد چه چیزی درون کیسه هست.

بازی پنجم: توصیف جزئیات

هر کسی را که در خیابان یا در تلویزیون می‌بینید، چهار مورد از جزئیاتش را توصیف کنید.
مثلاً شخصی که در تصویر می‌بینید به صورت ساده، 4 ویژگی دارد:
این کار به شما کمک می‌کند در دیدن جزئیات چیزهایی که می‌بینید، دقت بیشتری کنید.
این کار را به جز «آدم‌ها» برای اشیا یا هرچه می‌بینید می‌توانید اجرا کنید.
یک روش دیگر برای انجام این بازی این است که 5 نفر را در خیابان یا هرجای دیگر، به خاطر بسپارید. سپس اجازه دهید دو سه ساعتی از این قضیه بگذرد. بعد برگه‌ای بردارید و 4 ویژگی از هرکدام از این اشخاص را یادداشت کنید و ببینید تا چه حد می‌توانید این جزئیات را به یاد بیاورید. می‌توانید از 4 عکس هم استفاده کنید.

بازی ششم: تمرین لب خوانی

یک فایل ویدئویی جلوی خودتان باز کنید. سپس صدایان را به صورت کامل ببندید و سعی کنید با لب خوانی بفهمید که شخصی در حال حرف زدن، چه می‌گوید.
بازی هفتم: نقاشی کشیدن
نقاشی کشیدن یکی از بهترین تمرین‌های تقویت حافظه تصویری است. بهتر است نقاشی را به روش‌های گوناگونی تمرین کنید. علاوه بر اینکه مهارت تازه‌ای یاد گرفته‌اید، حافظه تصویری شما هم بهبود می‌یابد.
سعی کنید منظره‌ای از قسمتی از طبیعت که پارسال به آنجا سفری داشته‌اید را به خاطر بیاورید و آن را نقاشی کنید.
از اینکه نقاشی‌تان چندان جالب درنیاید، نگران نباشید. به مرور زمان، حافظه شما قوی‌تر شده و کمک بیشتری در به یادآوردن تصاویر گذشته می‌کند.