بیایید اول از همه یک ویدیو جذاب 3 دقیقه‌ای در مورد ترفند های ارتباط چشمی در سخنرانی ببینم:

در فیلم بالا، پیام بهرام پور خیلی سریع، مختصر و مفید در مورد ارتباط چشمی در سخنرانی گفت. من می‌خواهم نکاتی تکمیلی را به صحبت‌های آقای بهرام پور در مورد ارتباط چشمی اضافه کنم.

شما که به این مقاله آمده‌اید و مشغول مطالعه آن هستید، احتمالاً نقش ارتباط چشمی در سخنرانی را بسیار پراهمیت می‌دانید؛ بنابراین من دیگر چرایی اهمیت آن را شرح نمی‌دهم و یک راست به سراغ راهکارهایی برای بهبود ارتباط چشمی در سخنرانی می‌روم.

ترفند های ارتباط چشمی در سخنرانی

اول از همه این نکته را یادتان باشد که: 

نکته اول: حواستان را پرت نکند

قرار نیست ارتباط چشمی، حواس و تمرکز شما را بگیرد. شما باید پیش از اینکه به روی سِن می‌آیید، روزها آن‌قدر تمرین کرده باشید که مطالب به‌خوبی ملکه ذهن‌تان شده باشد؛ بنابراین اگر تمرین کافی نکرده باشید، ارتباط چشمی ممکن است حواس شما را پرت کند. مراقب این موضوع باشید.

نکته دوم: لزومی ندارد به تک‌تک مخاطبین نگاه کنید

منظور از ارتباط چشمی در سخنرانی این نیست که از جایی شروع  و تک‌تک مخاطبین سخنرانی را نگاه کنید. برای جلوگیری از این اشتباه، سالن سخنرانی یا کلاس را به چند بخش تقسیم کنید و برای هر بخش یک نقطه کانونی در نظر بگیرید. هر بار برای چند ثانیه به چند عضو از هر نقطه کانونی نگاه کنید تا ارتباط چشمی شما پخش شود و یکجا نباشد.

نکته سوم: حس صمیمیت و خون‌گرمی را به سرعت تقویت کنید

بسیاری از سخنرانان در ابتدای سخنرانی ارتباط چشمی ضعیفی با مخاطبان خود بر قرار می‌کنند. هرچقدر که برای‌تان مقدور است این خون‌گرمی و صمیمیت را در مدت زمان کوتاه‌تری بین خود و مخاطبان ایجاد کنید.

چطور؟

فرصتی مناسب برای ملاقات تعدادی از مخاطبان قبل از شروع سخنرانی می‌تواند ایده خوبی باشد! در این‌صورت، هنگام ارائه‌ مطالب، شما اکثر آن‌ها را می‌شناسید و احساس راحتی بیشتری در شما پدید می‌آید.

در دوره رایگان سخنرانی و فن بیان شرکت کنید:

نکته چهارم: گاهی به مخاطبین نزدیک شوید

اینکه در یکجا ثابت بایستید و به مخاطبین چشم بدوزید شاید هم برای خودتان و هم برای مخاطبین خسته‌کننده باشد. سعی کنید هر چند دقیقه یک‌بار قدمی در اتاق یا سالن بزنید و به حضار نزدیک‌تر شوید و از نزدیک ارتباط چشمی برقرار کنید. از هیچ تلاشی برای کم کردن فاصله‌ فیزیکی بین خود و مخاطبان دریغ نکنید. سعی کنید سالن و محل قرارگیری خودتان را طوری تنظیم کنید تا دید کامل دو طرفه برای شما و مخاطبان‌تان حفظ شود.

نزدیک شدن به حضار، حس صمیمیت را کم و بیش در هردو طرف ایجاد می‌کند. این نزدیکی موجب تداعی حس گفتگوی رو در رو می‌شود، دقیقاً به همان صورت که شما با دوست خود گفت‌وگو می‌کنید.

نکته پنجم: احساسات خود را با چشمان‌تان بیان کنید

ارتباط چشمی یک راه ارتباطی کارآمد است اما این تنها زمانی ارزشمند است که بتواند احساسات را نیز منتقل کند. شادی، غم، هیجان، سردرگمی و هر آنچه با کلمات بیان می‌کنید را در چشمان خود نشان دهید. برای این کار باید از قبل حسابی روی زبان بدن‌تان کار کرده باشید.

نکته ششم: حرکت بیش ازحد چشمانتان را کنترل کنید

اگر چشم شما از یک سمت سالن به سوی دیگر آن به صورتی جست‌وخیز می‌کند که گویی در حال تماشای بازی پینگ‌پنگ هستید معلوم است روی ارتباط چشمی در سخنرانی کار نکرده‌اید! به جای این کار ارتباط چشمی را با یکی از حضار برای چند ثانیه حفظ کنید و سپس به سراغ دیگری بروید. نقاط کانونی که در بالا گفتم را رعایت کنید.

نکته هفتم: وقتی مخاطب سؤالی می‌پرسد…

وقتی مخاطب سؤال می‌کند، تمام توجه خود را به او اختصاص دهید، به آن‌ها نشان دهید که برای مشارکت کردن در بحث، ارزش قائل هستید. تا زمانی که بخواهید پاسخ خود را آغاز کنید به آن‌ها نگاه کنید، سپس دوباره روی تمام حضار، متمرکز شوید.

سخن پایانی مقاله ترفند های ارتباط چشمی در سخنرانی

به انتهای مقاله ارتباط چشمی در سخنرانی رسیدیم. در این مطلب بعد از مشاهده ویدیو 3 دقیقه‌ای استاد بهرام پور در مورد ارتباط چشمی حین سخنرانی، با 7 نکته مهم در مورد این موضوع آشنا شدیم.

امیدواریم از مطالعه این مطلب لذت برده باشید. راستی اگر نظری دارید، در بخش نظرات منتظر شما هستم.